Een achtervolgingsfilm die volgens de makers is gebaseerd op feiten. Het verhaal speelt zich af in Yukon Territory, het uitsterste Noord-Westen van Canada, grenzend aan Alaska, in de jaren dertig van de Negentiende Eeuw. 

 

Charles Bronson is een pelsjager genaamd Albert Johnson die tussenbeide komt in een hondengevecht. Hij betaalt een redelijke prijs voor een gewonde vechthond, maar wordt vervolgens beschuldigd van diefstal. De plaatselijke Mountie, Sergeant Millen (Lee Marvin), probeert de zaak te sussen, maar zijn tussenkomst heeft een averechts effect. Als bij een nieuw conflict een dode valt, slaat Johnson op de vlucht en ziet Millen zich genoodzaakt om de achtervolging in te zetten. Johnson vlucht de besneeuwde heuvels in, richting Alaska ...

 

Het personage van Albert Johnson is inderdaad historisch, maar er is niet zo veel over hem bekend en het is ook onduidelijk of de achtervolging (zoals in de film) het resultaat was van een reeks misverstanden. Johnson stond bekend als de 'Mad Trapper' en was een buitenbeentje in de lokale gemeenschap van pelsjagers; volgens ooggetuigen sprak hij met een Scandinavisch accent. De achtervolging duurde ongeveer een maand en groeide (net als in de film) uit tot een mediacircus. Johnson en zijn achtervolgens legden in totaal meer dan 200 km af, grotendeels te voet, op sneeuwschoenen, door metersdikke sneeuw. Waarschijnlijk was Johnson door zijn afkomst in het voordeel. 

 

Death Hunt is waarschijnlijk de beste film van Charles Bronson uit het laatste deel van zijn carrière. De film is behoorlijk gewelddadig en bevat een grafische en bepaald onaangename scène van een hondengevecht. De fotografie van de besneeuwde bergtoppen is echter prachtig en Lee Marvin is geweldig als de grimmige Mountie die zijn plicht doet, maar sympathiseert met de man die hij opjaagt. Ook de bijrollen zijn mooi ingevuld (en let op de naam van het door Carl Weathers gespeelde personage: George Washington Lincoln "Sundog" Brown). Helaas zit Angie Dickinson opgescheept met een nietszeggend bijrolletje (ook letterlijk: ze heeft amper een regel tekst). Maar goed, haar aanwezigheid, hoe kort ook, wordt altijd op prijs gesteld.