Broken Arrow

Broken Arrow is – althans volgens deze film – militair jargon voor een situatie waarin een kernkop is zoek geraakt.  Iets wat (laten we dat toch hopen) niet zo vaak voorkomt, behalve dan in een film van John Woo, want daarin kan en mag, zoals kenners weten, nagenoeg alles. Broken Arrow was Woo’s tweede film in Hollywood (de eerste was Hard Target). Hij kreeg nu de beschikking over een groter budget, plus twee publiekstrekkers als hoofdrolspelers, John Travolta en Christian Slater.

Twee piloten maken een geheime testvlucht boven Utah Canyon Country met een toestel dat voor de gelegenheid werkelijk is uitgerust met twee kernkoppen. De oudste van de twee, Majoor Vic Deakins, is een gefrustreerde veteraan die wraak wil nemen op het leger door de twee kernkoppen te stelen. Daarbij probeert hij zijn jongere collega, Riley Hale, uit de weg te ruimen door hem met die schietstoel de lege ruimte boven de woestijn in te katapulteren. Maar Hale overleeft de aanslag en probeert vervolgens de plannen van Deakins te dwarsbomen, samen met een vrouwelijke parkwachter die toevallig aanwezig was op de plaats des onheils.

Broken Arrow was tamelijk succesvol, maar de critici waren niet erg enthousiast. De voornaamste punten van kritiek waren het zwakke script  en de overacting van Travolta als de gefrustreerde veteraan. Helemaal ongelijk kun je de critici niet geven. Het script is een warwinkel van onwaarschijnlijkheden, en Travolta maakt het inderdaad wel erg bont in zijn schurkenrol. Er gaat geen scène voorbij of hij meet zich een gemeen stemmetje aan of kijkt grijnzend in de camera. Je wordt er op d’n duur niet goed van. Slater – in die periode gezien als een grote belofte - doet het echter vrij aardig, en vormt een aardig koppel met Samantha Mathis als de vrouwelijke parkwachter.

Maar natuurlijk komen het scenario en het acteerwerk in een film van John Woo pas op de tweede en derde plaats. Het draait bij de meester uit Hong Kong eerst en vooral om de actie, en die is zoals gewoonlijk niet mis. De opening oogt wat stijfjes en de finale op de trein is wel erg opgeblazen (haast letterlijk), maar er is ook een achtervolging met jeeps in de woestijn waarbij de haren je te berge rijzen. De film is verder opgenomen op werkelijk adembenemende locaties (de rode woestijn van Utah wordt wel eens Mars op aarde genoemd). Wat ontbreekt, is Woo’s kenmerkende gebruik van slowmotion: de studio wilde namelijk dat de film zoveel mogelijk leek op de kaskraker Speed (en daar lijkt hij inderdaad vaak op).

Binnen het oeuvre van Woo is Broken Arrow geen topper. Maar beter een matige Woo dan helemaal geen Woo. Wie kan leven met een snertverhaaltje en een zich aanstellende Travolta, hoeft zich bij deze film absoluut niet te vervelen.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap:
- Skyfall (actie / thriller : 8)
- Licence to Kill (actie / thriller : 7.5)
- From Russia with Love (actie / thriller : 7.5)
- Peur sur la Ville (actie / thriller : 7.5)
- Batoru rowaiaru (Battle Royale) (actie / thriller : 7.5)

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie actie eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie thriller eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10