In een futuristisch Detroit tiert de misdaad welig. Smeris Murphy is zojuist overgeplaatst naar een ander bureau en wordt prompt verrot geschoten door de sadistische crimineel Clarence Boddicker en diens trawanten. Ondertussen is het machtige bedrijf OCP, dat onder meer het leger en het politie-apparaat in de zak heeft, bezig met het ontwikkelen van een cybernetische supersmeris. Het eerste prototype vertoont nog kuren, maar de doodverklaarde Murphy wordt met behulp van metaal en programmatuur omgeturnd tot 'de toekomst van ordehandhaving' RoboCop. Er borrelen echter herinneringen van zijn leven als mens op bij RoboCop...

Klassieker in het actiegenre van landgenoot Paul Verhoeven, die met een ronduit lompe regie voor de juiste aanpak kiest. De actie is venijnig en dominant aanwezig. Bloedige schietpartijen en explosies hebben frequent plaats.

De film werkt niet enkel als actioner, maar tevens uitstekend als zwarte komedie. RoboCop is een geweldige satire op zowel overheid als bedrijfsleven. De ingemonteerde televisiestukjes geven blijk van een nog cynischere kijk op zaken.

Ik heb de film al een keer of tien gezien, daar deze keer op keer uitstekend weet te vermaken. De film is effectief op meerdere niveaus en er valt weinig op aan te merken. Eigenlijk is slechts het acteerwerk aan de matige kant.  Kurtwood Smith, de norse vader in That '70s Show, is goed te pruimen als slechterik. Het is echter met name hoofdrolspeler Peter Weller die niet al te best is, maar gelukkig is de bovenste helft van 's mans gezicht de meeste tijd niet zichtbaar. Maar bij RoboCop passen eigenlijk ook geen Oscarwaardige vertolkingen. Het is wel goed zo.