In het eerste deel van Shrek zijn Fiona en Shrek gelukkig getrouwd. Een ding is echter nog niet gebeurd en dat is een bezoek aan de ouders van Fiona. Dus gaat het stelletje met de irritante Donkey op reis naar de koninlijke familie van Fiona. Haar ouders zijn er echter helemaal niet blij mee dat hun dochter getrouwd is met een ogre. Vooral papa is zwaar teleurgesteld in zijn dochter. Daarom besluit hij de gelaarsde kat in te huren om deze Shrek te laten vermoorden. Shrek wordt weggelokt uit het kasteel, maar de moordaanslag mislukt. Fiona is haar man nu kwijt en papa ziet dit als mooi moment om haar te koppelen aan prins Charming, de zoon van de goede bosfee. Zo goed blijkt zij echter niet te zien, want zij ziet haar zoon iets te graag aan Fiona`s zijde, iets waarmee ze papa ook chanteert. Ondertussen weet Shrek de hand te leggen op een liefdesdrankje waarmee hij Fiona weer verliefd kan maken. Hij verandert in een knappe man en moet Fiona uit het huwelijk met Charming redden.
Shrek 2 biedt niets meer dan dezelfde ingrediënten die we in deel 1 al zagen. Dat wil dus zeggen veel romantiek, wat grappen hier en daar en veel moraliserend gezeur. Deze keer over het uiterlijk; namelijk dat het niet uitmaakt hoe iemand eruit ziet om toch knap te kunnen zijn. De grappen zijn vooral erg voorspelbaar en hebben me weinig aan het lachen kunnen maken. Redelijk geslaagd zijn de persiflages op onder andere Mission Impossible en op politieachtervolgings-series. Ook Antonio Banderas als gelaarsde kat blijkt een redelijke aanvulling op de film te zijn. Over het algemeen biedt Shrek 2 echter zo veel meer van hetzelfde dat de lol er inmiddels wel een beetje van af is. Een eventueel derde deel hoeft er van mij dan ook niet te komen.
