Panic Button is een onafhankelijke Britse productie die werd gemaakt voor niet meer dan £ 300.000. 

 

Vier jonge mensen, bezoekers van een sociaal platform (gemodelleerd naar het voorbeeld van Facebook) hebben een prijs gewonnen in een door het platform uitgeschreven wedstrijd. Dat denken ze althans. De prijs is een vliegreis naar New York met een privé-jet die van alle gemakken en geneugten is voorzien. Eenmaal aan boord blijkt de trip echter geen snoepreisje: een geheimzinnige figuur stelt zich voor als de krokodil en begint pikante geheimen van de diverse betrokkenen te onthullen ... en dat is nog maar het begin ...  ze krijgen opdrachten die te gruwelijk zijn om uit te voeren, maar als ze weigeren ... enfin, dat mag U zelf allemaal gaan uitvissen.  

 

Zoals verwacht mocht worden ziet Panic Button er wat amateuristisch (zeg maar goedkoop) uit. Het camerawerk is onrustig, de kleuren ogen flets en de dialogen klinken alsof de handeling zich niet afspeelt in een vliegtuig, maar in een kathedraal. Maar die tekortkomingen moet men natuurlijk voor lief nemen. Als horrorproductie overtreft Panic Button veel recente producties die met een groot budget werden gemaakt. Het idee is lekker gemeen en het geweld is bij vlagen behoorlijk grof. De tamelijk onbekende acteurs hebben er verder duidelijk plezier in; Michael Jibson (de enige acteur die enige bekendheid geniet) zet met verve een uiterst onsympathiek personage neer.