Een meteoriet stort neer boven het stadje Arborville. In het buitenaards gesteente zit een slijmerig goedje dat zich graag tegoed doet aan mensenvlees. Langzaamaan groeit het kleine kwakje slijm uit tot een grote slijmmassa. Op dat moment komen de authoriteiten ook langs en wordt de volledige stad in quarantaine geplaatst. Een aantal lokale tieners gelooft echter niets van deze verhalen en gaat zelf op onderzoek uit. 

The Blob is een remake van de dertig jaar eerder verschenen gelijknamige film. Door veel critici wordt dit gezien als een van de beste remakes ooit. Dat is natuurlijk een interessant statement in een tijd waarin remakes in de regel inderdaad weinig toevoegen aan het origineel. Of ik de mening van de critici deel kan ik echter niet meedelen; ik heb de originele The Blob uit 1958 namelijk nooit gezien. Wat ik wel weet is dat deze film een bovenvermakelijke horrorfilm met scifi- en komedie-elementen is.

Qua sfeer positioneert The Blob zichzelf middenin de jaren tachtig high school vibe, die heerlijk wordt uitgewerkt. Cheerleaders, jocks, outcasts, allemaal zijn ze present. Dat de karakterontwikkeling van de hoofdrollen hierdoor flinterdun is mag de pret echter niet drukken. De sterke sfeer wordt versterkt door de - zeker voor die tijd - goede special effects. Niet alleen het blobberige beest, maar ook zijn bebloede slachtoffers zien er overtuigend uit. The Blob heeft niet de status die veel andere horrorfilms uit de jaren tachig hebben. Mijns inziens is dat onterecht, omdat we hier wel degelijk met een uitstekend werkje te maken hebben.