Batman is gewend alleen te werken en heeft zichzelf mede daardoor een nogal arrogante status aangemeten. Samenwerken staat derhalve niet in zijn boekje, waardoor hij maar weinig op heeft met de nieuwe commissaris van de politie. De Joker zit ondertussen echter niet stil en heeft een plan bedacht om allerlei slechterikken uit een intergalactische gevangenis vrij te laten in Gotham City. Op het moment dat de stad ten onder lijkt te gaan, moet Batman kiezen: alleen verder of samen met Robin en de commissaris.

The LEGO Movie uit 2014 was een gigantisch commercieel succes. In plaats van een direct vervolg heeft men een andere LEGO franchise op het witte doek tot leven gebracht. Hoewel DC hier wel betrokken is, staat deze Batman nadrukkelijk los van het DC Universe en daarmee ook van de vele andere films van karakters van deze comicstudio. Dat is echter niet per se een nadeel; het biedt namelijk alle ruimte om een eigen verhaal rondom Batman te presenteren, dat bovendien aangevuld wordt met slechterikken uit tig andere films van de afgelopen decennia, zoals Sauron en Voldemort. 

Soms is het handig om vooraf enige kennis over een film te hebben. Ik verwachtte namelijk echte LEGO-blokjes op het witte doek te zien verschijnen, maar deze gehele film is geanimeerd, dus ook de blokjes zelf. Grafisch valt Batman daardoor een beetje tegen, waarbij vooral de enorme hoge snelheid van beeldwisselingen storend is. Ook gezichtsanimaties zijn van een erg eenvoudig niveau, waardoor ook hier ruimte voor verbetering is. 

Het eerste kwartier zat ik me vooral te storen aan LEGO Batman, vooral door het matige script, de eenzijdige karakters en de karige animaties. Langzaamaan ontstond er aan mijn kant toch een zekere sympathie. Het hele batterij aan karakters dat er over de kijker wordt uitgestort zorgt ook voor vele momenten van humor en herkenning. Ik zag deze prent bovendien met een zesjarige die er behoorlijk van zat te genieten. De doelgroep is tevreden, dus wie ben ik dan om dat tegen te spreken?