Een Italiaans-Duits thriller-drama, gesitueerd (en grotendeels gedraaid) in Hamburg, met een internationale cast. De film vertelt het welbekende verhaal van de ouder wordende meesterdief die nog één grote slag wil slaan, om zijn oude dag te verzekeren.
Kirk Douglas is Steve Wallace, een in Duitsland wonende juwelendief die onlangs voor het eerst in zijn carrière werd opgepakt en daardoor enige tijd achter de tralies heeft gezeten. Na zijn vrijlating belooft hij zijn vrouw om zich vanaf nu gedeisd te houden, maar in het verleden is hij gewend geraakt aan een luxueus leventje en in de armzalige flat die nu zijn woning is, komen de muren op al snel op hem af. Als een misdaadsyndicaat hem vraagt om samen met een jongere collega in te breken in een hypermodern zakengebouw, hapt hij toe: de inbraak is riskant maar de beloning is navenant ...
The Master Touch is bekwaam gemaakt en met vlotte vaart in beeld gebracht, maar heeft als drama te lijden onder nogal schematisch getekende personages, die bovendien weinig sympathie opwekken. Het verhaal telt (op de wending aan het slot na) weinig echte verrassingen maar de actiescènes zijn voortreffelijk, met twee stevige vuistgevechten (waarbij Giuliano Gemma al zijn atletische vermogens kan tonen) en een spectaculaire achtervolging door de straten van Hamburg. De scènes binnen de zakentoren lijken visueel beïnvloed door Kubrick’s 2001, a Space Odyssey. Het gebruik van klassieke muziek (Mozart in plaats van Strauss) wijst in dezelfde richting.
