Wilfrid Robarts is een gelauwerd advocaat met een slechte gezondheid. Tegen de adviezen van zijn verpleegster in, besluit hij Leonard Vole te verdedigen. Deze man wordt verdacht van de moord op een oude vrouw, die toevallig haar erfenis op zijn naam heeft laten zetten. Hij beweert echter onschuldig te zijn, iets wat Robarts direct gelooft. Vole's Duitse vrouw Christine speelt echter een schimmig spelletje gedurende het proces en blijkt de nodige leugens te vertellen. Of dit de veroordeling van Vole ten goede komt zul je zelf moeten bekijken.
 

Billy Wilder's Witness for the Prosecution staat bekend als een van de beste films ooit, met net geen top honderd notering op IMDB. Ik snap echter niet helemaal waarom men zo laaiend enthousiast is over deze rolprent. Hoewel het acteerwerk van Charles Laughton inderdaad niet te versmaden is, zet de rest van de cast geen indrukwekkende prestaties neer. Een rechtbankfilm staat of valt in de regel met de prestaties van de acteurs. Dat pakt wat mij betreft voor deze film niet goed uit.

Verder heb ik mijn bedenkingen bij de vertelling, die op momenten van toevalligheden aan elkaar hangt. Dit komt de geloofwaardigheid van de plot niet ten goede. Doordat de misdaad in kwestie niet in beeld komt en je als kijker niet weet of Vole schuldig is, is het bovendien moeilijk om mee te kunnen leven met zijn lot in de beklaagdenbank. Op papier is dit dus absoluut geen slechte film, maar echt bekoren kon het mij niet.