Sheriff Kyle Williams heeft een nieuwe positie gekregen in een slaperig dorpje in de moerassen in Louisiana. Er zijn hier eigenlijk maar twee interessante zaken gaande: een oliefabriek, de spil van het bestaan van het dorp, en een flink aantal verdwijningen van lokale mensen, incluis de oude sheriff. Dit laatste wordt toegeschreven aan alligators, maar er zijn ook mensen die het moeras zelf de schuld geven. Bovendien zijn er ook voldoende aanwijzingen dat niet iedereen blij is met de vervuiling van de moerassen door de oliefabriek. De nieuwe sheriff ondervindt aan den lijve dat er in het moeras een entiteit huist die een einde wil maken aan deze vervuiling. Een all out war tegen de leiding van de fabriek is hiervan het resultaat.
 

De eerste vijf minuten van Man-Thing zijn veelbelovend. We zien een halfnaakte Imogen Bailey een aantal erotische poses aannemen, waarna haar vriendje op bloederige wijze door een boomstam wordt doorklieft. Daarna zakt het niveau van deze film dramatisch in, om nooit meer enige excitement bij de kijker op te brengen. Dit komt vooral door het uitgekauwde scenario, dat veelvuldig bestaat uit weinig spannende wandelingen door het moeras. De pogingen om de kijker bang te maken met de aanwezigheid van het moerasmonster slaan nergens op en zijn noch angstaanjagend, noch komisch.
 

Het moerasmonster, de Man-Thing dus, is eigenlijk het grootste probleem van deze film. Deze creatie van Marvel is mijns inziens een van de minst interessante uit hun uitgebreide superheldenstal. Bovendien is de gelijkenis met Swamp Thing van DC zo groot, dat ik me afvraag wat de meerwaarde is van twee van dit soort übersaaie superhelden. In deze film zien we Man-Thing zo nu en dan uit het moeras omhoog springen, maar het had net zo goed Swamp Thing kunnen zijn of een ander boomachtig monster. Deze straight-to-video release is te slap voor woorden. Niemand had er wakker van gelegen als ze niet eens op video was verschenen.