Een gek voorval is het zeker! Als Benjamin Button geboren wordt, ziet hij eruit als een opa. Een gegeven wat zijn vader niet aankan, waarna hij hem te vondeling legt op de veranda van een bejaardentehuis. De opmerking die een oude vrouw maakt, beschrijft het perfect: "He looks like my ex husband". Benjamin is bovendien erg kreupel en onhandig. Gelukkig wordt hij alsnog liefdevol opgevoed door een verzorgster in het bejaardentehuis. Hopeloos lijkend in het begin, knapt Benjamin steeds verder op na verloop van jaren. Op gegeven moment kan hij zelfs zijn rolstoel vaarwel zeggen. Als hij een tiener is (uitziende als 60 jaar oud ofzo), heeft hij al een beetje een eigen leventje opgebouwd, onder andere bij een kapitein waar hij werkt als een onhandige visser. Door zijn simpele en optimistische karakter, maakt hij veel vrienden en worden zijn avonturen steeds groter.
Daisy vormt een scherp contrast met Benjamin. Zij groeit ook op in het bejaardentehuis en is beeldschoon in verhouding tot hem. Hun diepe vriendschap groeit op enigszins bizarre wijze uit tot liefde. Misschien in het begin wat meer van zijn kant dan van haar. Toch scheiden hun wegen zich en gaat hij op bizarre avonturen in alle uithoeken van de wereld, terwijl zij een danscarriëre begint in New York. Door zijn zachtaardige karakter, gaat het Benjamin voor de wind terwijl 'normale' Daisy veel het foute pad bewandelt. Als ze jaren later elkaar weer ontmoeten, is hij uitgegroeid tot hunk Brad Pitt en zij tot Cate Blanchett. Maar Benjamins gekke aandoening zet zich voort; tot in het extreem de andere kant op! Kan hun relatie op deze wijze in tact blijven?
Ik vind het moeilijk om te bepalen of de film nu goed of slecht is. Het begin is wat mij betreft goed: Een ouderwets Amerika wordt sfeervol in beeld gebracht en de film blijft luchtig en afwisselend. Naar het einde toe verliest de film helaas een heleboel aan kracht. Zeker op het moment dat je je realiseert dat het een kloon is van Forrest Gump. Maar, net als "Run Forrest, run!", blijft het vermaken. De bizarre avonturen houden het boeiend, evenals wat flauwe humor. De aandoening van Benjamin zorgt ook voor het nodige vermaak: bij iedere periode uit zijn leven vraag je je af hoe goed de schmink en het masker zal zijn.
Deze film had de potentie om uit te groeien tot een topper. Het vermaakt in feite op dezelfde wijze als Forrest Gump. Maar, net als laatstgenoemde, gaat de nadruk tegen het einde van de film meer liggen op drama zodat de film het hele hollywood-spectrum bevat. Dait is jammer. Daarnaast vind ik dat ze het concept van Benjamins aandoening wel erg ver doortrekken. Ik had aan het eind zoiets van "Jaja, ik begrijp het, hij wordt steeds jonger...". Dus helaas is de eindprestatie slechts een zesje. Toch zou ik mensen -mits ze het concept leuk vinden- deze film aanraden. Het zal dan in ieder geval niet teleurstellen.
