Jim Halsey moet een auto naar Californië brengen. Onderweg pikt hij een lifter op, bij wie hij snel een akelig gevoel krijgt. Hij weet de man uit zijn auto te duwen. Tot zijn ontsteltenis ziet hij de lifter, John Ryder, niet veel later in een auto met een gezin zitten. John Ryder is een psychopaat, die de nietsvermoedende burgers die hem een lift geven, stuk voor stuk vermoordt. Zo ook het vermelde gezin. Jim ziet het op een of andere manier als zijn taak Ryder te stoppen, maar is eigenlijk geen match voor Ryder. Gelukkig houdt Ryder wel van een spelletje en matst hij Jim regelmatig. Op zich maar goed ook, daar Jim door de politie wordt verdacht van de snelwegmoorden...
The Hitcher staat bekend als een semi-klassieker, maar is door het ontberen van verrassingen dat predikaat naar mijn mening niet waardig. Het rammelende script wordt vernuftig gemaskeerd door het accent te leggen op het psychologische kat en muis-spelletje tussen C. Thomas Howell en Rutger Hauer, die eerstgenoemde naar verluid zelfs buiten de set angst inboezemde. Dit is goed te zien; Hauer acteert Howell met twee vingers in de neus van het scherm. Veel spanning bevat de film niet, doch genoeg anderhalf uur vermaak. Afraden zal ik de film derhalve niet. Geïnspireerd op de song Riders on the Storm van The Doors, aldus schrijver Eric Red.
