Wat doe je als studio indien je met een simpele formule-film (Father of the Bride) een hit in handen blijkt te hebben? Juist, je schiet in 22 (!) dagen een vervolg met dezelfde cast. In deze sequel wordt de bezorgde vader uit het origineel opa, wat de nodige komische situaties met zich meebrengt. Naast het feit dat dit soort films niet mijn ding is, kan ik tevens concluderen dat op humor een bepaalde houdbaarheidsdatum zit. Anno 2006 smaakt Father`s Little Dividend niet meer zo vers als dat hij in 1951 ongetwijfeld wel smaakte. Het geheel oogt nogal oubollig, wanneer je het naast een moderne komedie legt. Daarnaast is dit voor de helft een vervelende familie-film met dienovereenkomstige kwijlsfeer, vooral verpersoonlijkt door Elizabeth Taylor met haar vervelende gedrentel. Slechts Spencer Tracy krikt het niveau van de film wat omhoog met zijn -hier en daar- vermakelijke vertolking als opa die het aanvankelijk niet kan vinden met zijn kleinzoon. Voor de rest is het matigheid troef in deze dertien-in-een-dozijn-film die ik in een verveelde bui bekeek op Turner Classic Movies.
