Met aardige effecten begint deze korte film veelbelovend door een appartement te laten zien wat explodeert en in een vuurzee verdwijnt. De donkere nachtelijke sfeer (mooi bijpassend kleurgebruik) en bedroefde muziek dramatiseren. Vervolgens wordt op haast poëtische wijze verteld hoe deze trieste gebeurtenis had kunnen gebeuren. De film gaat over een man en een vrouw die (vermoedelijk) na een avond stappen terugkomen bij het appartement van de vrouw. De vrouw, Celine, is er nog niet aan toe om de man binnen te laten. Het feit dat hij haar naam is vergeten en dat zij haar sleutels kwijt is, maken die beslissing bovendien niet makkelijker. Als ze met ijzerdraad en een haakje de deur proberen open te maken, prikt het haakje door een gasbuis heen (jaaah, zijn die buizen van rubber ofzo?). Uiteindelijk gaat de man naar huis maar vindt onderweg haar sleutels. Hij loopt terug. Tegelijkertijd rent zij achter hem aan, omdat ze toch nog wil dat hij mee naar binnen gaat. Ze komen elkaar niet tegen, dus de man besluit de sleutels binnen op de trap te leggen (niet slim). Geen gas ruikend (verkouden waarschijnlijk), doet hij het licht aan en explodeert. Dikke pluim voor sfeer, kleurgebruik, effecten en settings. Acteerwerk is matigjes, net als het verhaal: niet erg spannend en in zijn simpelheid alsnog niet helemaal kloppend.
