Derek Zoolander is een mannelijk supermodel dat het moet hebben van zijn fantastische blik, die overigens altijd hetzelfde is. De machtige industrie, onder aanvoering van modegoeroe Mugatu, weet hem te brainwashen, waardoor Derek denkt dat hij een Maleisische minister moet vermoorden. Deze heeft namelijk het plan om kinderarbeid af te schaffen, wat niet goed zou zijn voor de zaken van Mugatu en zijn vriendjes. Derek vindt concurrentje in Hansel, zijn grootste tegenstander, maar al gauw vechten ze zij aan zij tegen de arrogantie van het modewereldje.
De eerste keer dat ik Zoolander bekeek kon deze prent me absoluut niet bekoren. Ben Stiller zet in deze film een van de meest irritante personages uit zijn carrière neer en ik wou zelfs zo ver gaan te stellen dat er weinig andere films zijn waarin de hoofdpersoon zo'n misselijk mannetje is. Niet voor niets heb ik deze film destijds dan ook helemaal de grond in geboord.
Inmiddels heb ik Zoolander een aantal keer opnieuw gezien en constateer ik dat mijn initiële mening moet worden bijgesteld. Derek Zoolander is nog steeds een irritant mannetje en de hele film ademt nog steeds een sfeer van minachting voor de kijker uit. Toch is dit juist de charme van Zoolander. Zie het als een martelgang, maar prik hier doorheen. Pik de goede stukken humor eruit en bedenk of je tegenover je ergste vijand net zo als Derek Zoolander kan overkomen. Dit is een komedie met genre-vreemde humor. Wellicht enkel voor de liefhebber, maar geef het een kans. Kom achteraf alleen niet bij mij klagen dat het een rukfilm is, want ik heb je gewaarschuwd.
