Automonteur Harry heeft psychische problemen. Deze worden gaandeweg erger, ingegeven door het feit dat hij in scheiding ligt met zijn onuitstaanbare vrouw. Zo kan hij op een gegeven moment wel een auto uitelkaar halen, maar niet meer inelkaar zetten. Als hij op een zondagochtend kerkbellen hoort, lijkt het Harry een goed idee om naakt het geloofshuis binnen te wandelen en 'halleluja' te zingen. Had ik al vermeld dat Harry met zijn teddybeer praat?

Harry's broer stopt hem in een verlaten hotel, daar hij de huur niet meer kan betalen (Harry werd uiteraard ontslagen). Dit verbetert de situatie niet voor Harry, die er flink op los hallucineert; slangen in zijn bed, geesten van overleden hotelgasten en een relatie met zijn mooie therapeut. Ook komt hij in een bizar conflict met een bende straattuig terecht, wat dan weer wel echt lijkt te gebeuren. Harry is volledig van het padje en de instanties doen niets. Dan koopt Harry een machinegeweer en maait hij 35 mensen neer in een horeca gelegenheid...

Thriller gebaseerd op het San Ysidro McDonald's bloedbad in 1984. Leuk was de originele McMassacre natuurlijk niet, maar de filmversie heeft een aantal behoorlijk vermakelijke scenes in petto.

De wanen in Harry's hoofd worden aardig gebracht; zelfs voor de kijker is de scheidslijn tussen echt en hallucinatie niet altijd even duidelijk. Waarom de film in een soort b-versie van The Shining verandert, weet ik eigenlijk niet. Maar deze zijsprong werkt desondanks vrij aardig. Dit geld evenzo voor het blanco acteerwerk van Raymond Elmendorf, wat perfect past bij Harry's ontspoorde personage. Hoogtepuntje van de film: Harry weet een bende te vangen en bindt de leden ervan vast in een stoel. Hij gaat Russische roulette met ze spelen en de rechter is... Harry's teddybeer.