Oscar

Oscar is een verfilming van een toneelstuk dat Louis de Funès vanaf het eind van de jaren '50 op de planken had gebracht en tot aan zijn dood regelmatig zou blijven spelen. Volgens velen is de rol van de geplaagde industrieel Barnier de belangrijkste uit zijn carrière:  alle kortaangebonden geldwolven uit zijn films, zouden op dit typetje zijn gebaseerd.

Oscar is een typische situatiekomedie Franse stijl, dat wil zeggen: vol kluchtige verwikkelingen, maar met een sterke verbale inslag. Vanaf het eerste moment hebben de dialogen een razende vaart en buitelen de verwikkelingen over elkaar heen. De centrale figuur is de schatrijke zakenman Barnier. Tot nu toe is alles goed gegaan in zijn leven, maar dan wordt hij op een morgen uit zijn bed gehaald door zijn butler: er is een jongeman die hem dringend moet spreken.

En vanaf dat ogenblik gaat alles fout.

De boekhouder heeft een meisje van goede afkomst leren kennen en haar zwanger gemaakt, en vraagt daarom om opslag: haar ouders zouden hem anders nooit accepteren. Barnier wil hem de deur uit smijten, maar dan bekent hij wie de zwangere verloofde is: de dochter van Barnier. Om de industrieel onder druk te zetten, zegt hij dat hij fouten in de boekhouding heeft ontdekt en zo in staat was om ongestraft 60 miljoen francs uit de bedrijfskas te stelen. Hij heeft het geld belegd in een koffer met diamanten, en biedt Barnier de koffer aan in ruil voor opslag en de hand van diens dochter.

En dan ... enfin, dat wordt allemaal veel te ingewikkeld om uit te leggen: er is niet één verloofde, maar twee, en de tweede is niet de dochter van Barnier (en de dochter van Barnier niet zwanger), en er is niet enkel een koffertje met diamanten, maar ook eentje met ondergoed (en Barnier krijgt steeds het verkeerde koffertje in handen). Verder is er ook nog een tweede verloofde, een bijziende echtgenote, een niet al te snuggere masseur en reeksen misverstanden en persoonsverwisselingen.

In Oscar wordt de zogenaamde eenheid van plaats, tijd en handeling gerespecteerd: alles speelt zich af op één plaats, op één enkele ochtend en er is slechts één verhaallijn. Dat lijkt te wijzen op eenvoud, maar er zijn zoveel vondsten dat de film steeds onvoorspelbaar blijft en geen seconde verveelt. Zelfs als je hem al een keer of drie, vier hebt gezien, blijven sommige scènes verrassen. Het is wel even wennen aan het hoge tempo van de dialogen.

Oscar geldt tegenwoordig als één van de meest geslaagde vehikels voor de Funès, sommigen zien het zelfs als zijn meesterwerk. Zeer warm aanbevolen.


Nota bene: In 1991 werkte John Landis het gegeven (onder dezelfde titel) om tot een vehikel voor ... Sylvester Stallone. Ik heb die film nooit gezien en kan dus geen vergelijkingen treffen.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap:
- Annie Hall (humor / drama : 8.5)
- Les Vacances de Monsieur Hulot (humor : 8.5)
- The Nutty Professor (humor : 8.5)
- La Grande Vadrouille (humor / oorlog : 8)
- Le Corniaud (humor : 8)

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie humor eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10