Frankrijk in de achttiende eeuw. De regio Gévaudan (Lozère) wordt geterroriseerd door een bloeddorstige wolf. Het beest heeft het voorzien op een ieder die zich buiten de dorpen en steden waagt, of het nu man, vrouw of kinderen zijn. Er zijn nauwelijks ooggetuigen van de brute moorden, maar degenen die een glimps hebben opgevangen beschrijven een monster dat ruim twee keer zo groot is als een normale wolf, met met scherpe stekels op zijn rug.
 

Ridder Grégoire de Fronsac en diens Indiaanse vriend Mani arriveren in de regio om het beest een halt toe te roepen. Ze merken echter al gauw dat er buiten een vreselijk monster ook een groot probleem met vetes binnen de aristocratie en de kerk gaande is. Als Mani om het leven komt tijdens zijn zoektocht naar de wolf, ontdekt Grégoire dat zijn dood niet door toedoen van een dier is veroorzaakt. Integendeel, de indiaan blijkt een kogel in zijn lichaam te hebben. Vanaf dat moment zet Grégoire alles op alles om zijn vriend te wreken. Dat hij hiervoor ruzie moet maken met verscheidene hertogen en geestelijken neemt hij hierbij voor lief.
 

De speelfilm Le Pacte des Loups is losjes gebaseerd op een Frans boek dat handelt over de legende van het Beest van Gévaudan, een soort van weerwolf. Of er iets waar is van deze verhalen weet ik niet, maar hier kun je er meer over lezen. Naar aanleiding van de legende heb ik de film in de categorie fantasy geplaatst, maar er zijn veel andere genres van toepassing, waaronder actie, thriller, horror en romantiek. Deze genremix maakt Brotherhood of the Wolf tot een interessant en divers geheel.
 

De diversiteit van deze rolprent komt op veel vlakken naar voren. Zo zijn de hoofdpersonen allemaal behoorlijk uniek en daardoor memorabel. De verhaallijn kent daarnaast vele vertakkingen en plotwendingen, hetgeen de plot nooit saai maakt. Meest in het oog springend is echter de fantastische actie. Steeds wanneer het nodig is biedt de regisseur een nieuwe gevechtssituatie aan. Deze variëren van schitterende, brute gevechten tegen de wolf tot shootouts met de lokale aristocratie tot martial arts gevechten tussen de indiaan en lokale paupers. 
 

De actiescènes zijn stuk voor stuk prachtig vormgegeven en maken deze film tot een uitermate genietbare ervaring. De fantastische soundtrack, met een grote variatie aan folkmuziek, draagt hier in grote mate aan bij. Het is moeilijk om iets negatiefs over Brotherhood of the Wolf te zeggen. Regelmatig heb ik op het puntje van mijn stoel gezeten van de spanning of letterlijk zitten genieten van de smeuïge gevechten. In Frankrijk weten ze hoe je een goede fantasyfilm moet maken, die qua kwaliteit vergelijkbaar is met Amerikaanse evenknieën als Rob Roy of Braveheart.