Hier maken we kennis met Vinny, een grote player, die het niet al te nauw neemt met zijn huwelijkse beloften. Die Vinny vind ik trouwens echt een enorme loser, want heel de film is ie echt alleen maar gruwelijk aan het booben. Ook ontmoeten we Richie die, nadat ie in London is geweest, opeens besloten heeft om punker te worden. En ja, daar gaat deze film dus ook over, de disco- en de punk-scene eind jaren zeventig. Er wordt veel gepraat, veel uitgegaan en vooral erg veel ruzie gemaakt. Tussendoor zien we soms weer een moord, maar dat is dus niet echt relevant. Het geinigste aan deze film zijn de stukjes waarin ze oude tv-beelden en kranten laten zien die het nieuws verslaan over de zoon van Sam. Maar als geheel vond ik het toch niet zo boeiend, hoewel ook zeker niet slecht. Maar ik weet dat Spike Lee veel betere films heeft gemaakt.
