Exorcist: The Beginning laat zich het beste omschrijven als een kruising tussen Indiana Jones en The Omen. Hoofdpersoon is een voormalig priester die nu archeoloog is. Hij wordt erop uitgestuurd om zijn diensten te verlenen bij een opgraving. Onder keizer Justinianus is namelijk een kerk gebouwd, die meteen is ingegraven om zo het aldaar huizende kwaad te vangen. Je raadt het al, het evil ontsnapt en wel in de vorm van een demon. Deze demon doet wat van hem verwacht wordt en allerlei mensen raken bezeten.
Temidden van allerlei occulte incidenten beginnen de bezetenen elkaar en zichzelf af te slachten. Het is aan de archeoloog om weer in God te gaan geloven, om zo de strijd aan te gaan met het kwaad...
Deze prequel van de eerste Exorcist had nogal wat voeten in de aarde. De film was al gereed, maar moest grotendeels opnieuw geschoten worden. Paul Schrader´s versie was volgens de studio namelijk niet bloederig genoeg. Onder regie van Renny Harlin (o.a. Mindhunters en Cliffhanger) zit het met de hoeveelheid bloed wel snor, maar wordt er totaal geen verhaal verteld. Voor zover je van plottechnische ontwikkelingen kunt spreken, zijn ze behoorlijk afgezaagd.
In het begin lijkt het vierde deel uit de Exorcist reeks een aardige griezelaar te gaan worden, maar gaandeweg de speelduur zakt de prent in. Door het armetierige scenario weten de gebeurtenissen namelijk niet te boeien, wat evenzo opgaat voor de personages. Gelukkig vindt er een aantal geslaagde horrortaferelen plaats, waardoor de prent zich toch aardig laat verteren.
Gruwelijk slecht is deze film niet, maar een voldoende zit er wat mij betreft niet in. Let overigens op -de grotendeels uitgeknipte- Antonie Kamerling, die een Nazi speelt.
