Nadat een potje dragracen ontaardt in een ongeluk, is een vrouw niet helemaal zichzelf meer. Ze krijgt last van bizarre hallucinaties, haar zintuig voor geluid valt regelmatig weg en ze voelt een merkwaardige aantrekkingskracht tot een verlaten kermis. De schrik zit er goed in bij haar en ze heeft geen idee wat er aan de hand is. Toch is ze vastberaden dit uit te zoeken. Als een psychiater geen soelaas weet te bieden, gaat ze naar de kermis voor antwoorden... Carnival of Souls heeft in beginsel veel weg van een matige Hitchcock. De vertoonde suspense en mysterie doen hierdoor niet vermoeden de zeer onverwachte climax die de film biedt. De prent ontaardt welhaast in een oncomfortabele, surrealistische trip met een -zeker voor die tijd- totaal onverwacht einde. Ik zal niets prijsgeven, maar meldt wel dat adepten van David Lynch het zeker kunnen waarderen. De originaliteitsfactor van Lynch is naar aanleiding van het kijken van Carnival of Souls wat mij betreft dan ook een paar punten gekelderd; overduidelijk heeft de man bij deze film meerdere keren de mosterd gehaald. Een groot compliment uiteraard voor regisseur Herk Harvey, die de film in slechts drie weken wist te schieten, voor het luttele bedrag van $30,000.
