Kevin Kotser hoort stemmetjes in zijn maisveld die hem opdragen om er een honkbalveld in aan te leggen. Hij besluit om dit te doen omdat zijn vader nooit iets spontaans deed en hij niet wil eindigen als zijn daddy. Oh ja, Kotser kreeg nooit de kans om het goed te maken met zijn vader voordat hij (zijn vader) de pijp uit ging en dit heeft natuurlijk een heus jeugd-trauma veroorzaakt bla-bla-bla.
Het honkbalveld zorgt in eerste instantie voor kwakkelende inkomsten. Maar ja, ze zijn zo`n gelukkig gezinnetje dat ze er wel doorheen slaan. Dan duiken de eerste geesten van beroemde honkbalspelers op! De maisboer krijgt vervolgens vage opdrachten om een bizarre mix van mensen naar het honkbalveld te brengen. De gedachtenkronkels die hierbij gelegd moeten worden, zijn slecht. Maar Kotser is een believer! En je weet dan onderhand toch wel dat alles goed terecht zal komen.
Als je zin hebt in een feelgood-movie waar het gal heerlijk hoog in je hals stroomt, is Field of Dreams een uitstekende optie! Als je daarnaast ook een honkbal-freak bent, dan is het simpelweg een topper! Ik hou er niet zo van en heb me eerlijk gezegd vrij veel geërgerd aan deze film. Na het lezen van de korte beschrijving, denk je misschien dat het een aparte film is (dit was in ieder geval de reden dat ik hem ging kijken). Maar doordat hij zo feelgood is, mist de film ruggengraat. Het zorgt er in feite voor dat het nergens over gaat. Feelgood zat er na afloop bij mij eigenlijk niet in.
