Roadracers is de tweede film van Robert Rodriguez en de eerste die hij maakte in Amerika. De titel van deze t.v.-productie doet vermoeden dat de film handelt over straatracen, doch dit is gelukkig niet het geval. Hoofdpersoon is de rocker Dude Delaney, een voor de jaren ´50 supercoole gast gekleed in spijkerbroek en zwarte leren jas. Zijn achterovergekamde haar druipt van het vet en de Dude heeft immer een sigaret in een mondhoek. Zijn houding is rebels te noemen en daarbij hoort uiteraard een mooie vriendin, die hij heeft in de vorm van de temperamentvolle Mexicaanse Donna. Dude wil het graag maken als rockster, maar verdoet vooral zijn tijd met het rondhangen in een hamburgertent met zijn beste vriend die verslaafd is aan de film Invasion of the Body Snatchers .
Zoals het een gast als Dude betaamt, heeft hij ook zijn vijanden. De sheriff heeft een hekel aan Dude, door zijn rock and roll houding en omdat deze continu zijn loserige , messentrekkende zoon aftroeft. De sheriff spoort zijn zoon dan ook aan Dude eens flink te grazen te nemen. De vrienden van hem zijn hier ook wel voor te vinden, aangezien Dude het haar van een van hun chicks in de hens heeft gezet. De climax die volgt op dit standaardverhaal had ik niet zien aankomen.
De film eindigt gewelddadig met een schietpartij en een auto-achtervolging. De lijkenteller gaat in de laatste tien minuten van nul naar vijf. Een vrij goede zaak dus. Getuige de sporadische slap-stick humor en de aanwezigheid van werkelijk alle clichéfiguren uit die tijd, neemt Roadracers zichzelf nimmer serieus. De film is verre van geweldig, maar wel zeer vermakelijk in voornoemde opzichten. Voor een t.v.-film is hier naar mening zelfs sprake van een topper, maar dat zegt vooral iets over het bedroevende niveau van zijn collega´s.
