Green Zone speelt zich af tijdens de invasie van Irak in 2003. Matt Damon is sergeant-majoor Ray Miller, de leider van een onderzoeksteam dat de opdracht heeft gekregen om de massavernietigingswapens van Sadam Hussein op te sporen. Het wapenprogramma van Irak was immers de voornaamste reden om het land aan te vallen. Miller komt langzaam tot de conclusie dat de informatie die hem wordt toegespeeld niet klopt, en gaat daarom in de Groene Zone op zoek naar de Iraakse generaal Al-Rawi en een geheimzinnige figuur genaamd 'Magellan', die aan de basis van de informatie zouden staan. Maar daarmee begeeft hij zich in groot gevaar ...
De film is een faction thriller, net als United 93 (2006) van dezelfde regisseur: het scenario pretendeert niet de waarheid te vertellen, maar ontvouwt een 'mogelijke' verklaring van de feiten. In het geval van United 93 werkte dit uitstekkend, in het geval van deze film minder. Green Zone is snel, spectaculair en spannend, maar ook nogal oppervlakkig en dramatisch eenzijdig: het hele verhaal wordt verteld als een strijd tussen goed en kwaad. De soldaat Miller is goed en betrouwbaar, de politici die hem het veld insturen corrupt en verraderlijk. En ja, soldaten worden gestuurd en politici spreken niet altijd de waarheid, maar de werkelijkheid was in dit geval - vrees ik - toch complexer.
Actieliefhebbers hoeven zich door die kritiek niet te laten afschrikken: Greengrass weet als geen ander hoe je adembenemende, vaak claustrofobisch werkende actietaferelen in beeld moet brengen. Met name het laatste kwart van de film - met Miller die in handen valt van het Irakese verzet - is spannend. Matt Damon is bovendien een sympathieke actieheld.
