New Orleans, tijdens de depressie. De zwijgzame Chaney arriveert in de stad met slechts $2 op zak. Hij ontmoet gladjakker Speed, een promotor van straatgevechten. Chaney weet zijn $2 te vermeerderen tot $6, door een gevecht te winnen. Het is echter vooral de wijze waarop: Met een enkele vuistslag weet hij zijn opponent uit te schakelen. De twee worden een team en gaan voor het grote geld. Speed is echter niet zo goed met cash en werkt zich in de schulden bij louche figuren...

Charles Bronson en James Coburn zijn perfect gecast en vormen een goed koppel; de eerste een introverte vechter en de laatste een uitbundige bluffer. Maar ook de gehele ondersteunende cast mag er zijn. Wederom geeft Jill Ireland op bijzonder aardige wijze acte de presence, maar het zijn toch vooral de boeventronies van de schimmige bijfiguren die memorabel zijn. En werkelijk de gehele rolbezetting geeft prima gestalte aan de, stuk voor stuk, sprekende karakters..

Hard Times is wat mij betreft een klassieker. Dit straalt de film in elk opzicht uit. Het bevreemdt mij dan ook dat ik nooit eerder van de film gehoord had, maar dat kan aan mij liggen. Hoe dan ook, de film wist me meteen te grijpen, met zijn rustige cinematografie, fraaie compositites en geweldige sets.

Regisseur Walter Hill weet de sfeer van de depressie perfect te vangen en brengt overtuigend gechoreografeerde gevechten. Bronson vecht hierbij overigens niet als een acteur, maar oogt daadwerkelijk als een straatvechter. Puik werk en een absolute aanrader! Hard Times is een van de beste films die ik de afgelopen maanden heb gezien. En dat zijn er nogal wat.

De DVD's in de Charles Bronson collectie van distributeur A-Film zijn van wisselende kwaliteit. Zo zijn Guns of Diablo en Telefon zeer pover onder handen genomen. Op hun uitgave van Hard Times, naar mijn smaak de beste film in de reeks, is echter weinig aan te merken.