Zuster Gertrude zwaait de scepter over een ziekenhuis. Probleem is echter dat ze niet helemaal spoort. Door haar morfineverslaving is ze helemaal van het padje en begint ze zich psychotisch te gedragen. Binnen de kortste keren heeft het hospitaal te maken met een reeks verdachte sterfgevallen...

De vorige nunsploitation film die ik zag was Sister Act 2: Back in the Habit. In dat licht bezien mag ik blij zijn met dit Killer Nun, maar superveel soeps is het beslist niet wat de, mij onbekende, regisseur Giulio Berruti hier aflevert.

Er is een handvol gedenkwaardige momenten die de film enigszins de moeite waard maken. Deze zitten hem in de, bij vlagen, surrealistische behandeling van zowel geweld als erotiek. Geschikt voor kinderen is de prent niet, maar eigenlijk is het allemaal nogal braafjes.

Over het algemeen leidt de film aan saaiheid. Dat de non die aan het doordraaien is niet de killer is, komt niet onverwacht. Hoe dit op het einde, als mosterd na de maaltijd, nog eventjes aan bod komt is daarbij uiterst pover gedaan. Wat wel top is, is de muziek van Allessandro Allessandroni; sfeervol en met gemak het beste aan de productie.

Naar verluidt is de film gebaseerd op daadwerkelijke gebeurtenissen in Belgie, alwaar tevens (in een echt klooster) de opnames plaats hadden.