De titel zal sommigen ongetwijfeld doen denken aan het beruchte The Last House on the Left, maar dit is geen slasher movie. Het is een thriller met enige horrorinvloeden, maar voor een hedendaagse productie in dat genre, is de film tamelijk terughoudend. Er zijn geen martelfeesten of bloedfestijnen, het blijft allemaal redelijk beschaafd.
Een gescheiden vrouw en haar zevenjarige dochter nemen hun intrek in een landhuis. Ze komen tot de ontdekking dat in het huis van de buren, een bloederig drama heeft plaatsgevonden: een klein meisje raakte jaren geleden bezeten van de duivel en slachtte haar beide ouders af met een mes. Alleen haar iets oudere broertje overleefde de slachting. Het broertje is inmiddels een jongeman, en woont nog steeds in het huis. Dochterlief heeft al snel een oogje op hem, en dan blijkt dat het drama nog niet achter de rug is ...
De film werd gedraaid vlak voordat Jennifer Lawrence een wereldster werd met The Hunger Games, maar pas naderhand uitgebracht. Het is te merken dat ze naam heeft gemaakt, want de hele reclamecampagne is rond haar opgezet en dankzij haar aanwezigheid heeft deze uiterst bescheiden productie een aardige duit opgebracht. Lawrence zet haar rol overtuigend neer en ook Elisabeth Shue (als de moeder) en Max Thieriot (als de buurjongen) zijn verre van slecht, maar drie goede acteerprestaties zijn niet genoeg om de film te redden. Het begint aardig, en het scenario weet je aanvankelijk een paar keer behoorlijk op het verkeerde spoor te zetten, maar stapelt uiteindelijk zoveel ongeloofwaardige wendingen op elkaar, dat het ridicuul wordt.
