Met dank aan Bill Gates c.s. kreeg in een blue screen of death op het moment dat mijn eerdere recensie net afgerond was. Nogmaals dat verhaal typen stond me aardig tegen. Je zult het dus met dit weinig inspirerende stukje tekst moeten doen.

De sukkelige Jack krijgt per ongeluk een paar magische bonen in handen. Net op het moment dat prinses Isabelle bij hem op bezoek is groeit een van de bonen uit tot een bonestaak die tot in de hemel reikt. Omdat de prinses mee omhoog gaat -vraag niet hoe het kan- wordt er een reddingsactie op touw gezet. In de wolken leven dus ook nog reuzen die deze kans aangrijpen om naar beneden te klimmen en de aarde te veroveren.

Gebaseerd op een tweetal sprookjes: Sjaak en de Bonenstaak en het bij ons weinig bekende Britse Jack the Giant Killer. Net als alle fairytale verfilmingen van de afgelopen jaren (Sneeuwwitje, Roodkapje, Hans en Grietje) blinkt Jack the Giant Slayer niet uit in originaliteit. Sterker, het verhaal en de setting zijn slechts een vehikel om een volledig generieke typische Hollywoodfilm aan op te hangen. Grafisch ziet dat er allemaal best lekker uit, maar inhoudelijk is het om te huilen. Grootste ergernis is de van toevalligheden en onlogica aan elkaar hangende plot. Weinig genietbaar, dit sprookje.