Siegmund en Brünhilde, kinderen van de Noorse oppergod Wodan, moeten van pa een schat bewaken in een versteend bos. De gemene Vikingleider Hunding mag hierdoor niet door het bos gaan, maar hij komt erachter waarom dat is. Nu wil Hunding zelf de schat hebben en gaat hij over lijken om het te bemachtigen...

Deze spaghetti productie is niet zo stoer als de posters doen vermoeden. Knullig is een betere typering. De prent hangt zo'n beetje van de goedkoopheid aanelkaar. Van Wagner heeft pulpcineast Emimmo Salvi bovendien weinig kaas gegeten, al wordt het leidmotief van de Walküre er nog aardig in verwerkt.

Het vermakelijkst is acteur Gordon Mitchell die de boel lekker aandikt als grote slechterik. De held in kwestie, Ivicia Pajer, steekt er in elk geval schril bij af.

Il tesoro della foresta pietrificata is een baggerproductie pur sang, maar herbergt wat vermaak. De kern van het verhaal is immers lang niet slecht en er is voldoende actie, zij het bijzonder matig uitgevoerd. Het betreft de derde film van Emimmo Salvi die ik heb gezien en een volodende voor zijn werk heb ik tot op heden nog niet uitgedeeld. Ik verwacht eerlijk gezegd ook niet dat dat nog gaat gebeuren.