Testa di sbarco per otto implacabili (Hell in Normandy)

Italiaanse oorlogsfilms uit de jaren zestig gaan vaak over zelfmoordmissies van een elitegroep achter de vijandige linies. Dat spaart massascènes uit, wel zo gemakkelijk als je over een klein budget beschikt.

Om de geallieerde landing te vergemakkelijken, moet aan de vooravond van D-Day (6 juni 1944), een Duitse bunker met zwaar afweergeschut worden vernietigd door een speciaal commandoteam. Jack Murphy is de leider van de groep die op Omaha Beach de missie moet uitvoeren. In Frankrijk zelf wordt de actie voorbereid door Strobel, een Amerikaanse Duitser, die achter de linies is gedropt en onder een valse identiteit gegevens tracht te verzamelen. De beide personen zijn nogal verschillend: Strobel is een idealist die heilig gelooft in de opzet en het welslagen van de missie, Murphy is een cynicus, die inziet dat de legerleiding niets om hem geeft: de codenaam is namelijk gambiet, een term uit het schaken waarmee men aangeeft dat het ene schaakstuk wordt opgeofferd om het andere te redden.

De hoofdrollen  worden gespeeld door respectievelijk Guy Madison en Peter Lee Lawrence, twee bekende gezichten uit de Italiaanse genrecinema. De welbekende (en altijd welkome) Erika Blanc zorgt voor een vleugje romantiek. De film behoort tot de redelijke middelmaat van het genre, maar heeft duidelijk te kampen met een gebrek aan middelen. Er was slechts geld voor één grote actiescène, dus moeten we het in de rest van de film stellen met wat minder grut en geschut. De grote actie komt aan het slot en is zeer bekwaam uitgevoerd. De uiteindelijke aanval op de bunker is spannend en spectaculair. Het einde van valt als het ware samen met D-Day, dat via archiefbeelden de film komt binnensijpelen. Aardig gevonden.

Over de locaties:

Ik heb de precieze locaties niet kunnen achterhalen, maar de film lijkt me grotendeels opgenomen in de Po-vlakte. Het landschap lijkt wel iets op dat van Normandië, maar is wel uitgestrekter, met vergezichten die kilometers ver reiken. Normandië heeft een bocagelandschap*, waarin bomenrijen en bosschages het zicht beperken (de geallieerde invasietroepen zouden hier geweldige problemen mee krijgen). Voor een scène die zich afspeelt in een Normandisch dorpje, is men uitgeweken naar een Toscaans of Umbrisch middeleeuws plaatsje. In sommige scènes wordt zowaar gebruikt gemaakt van geschilderde achtergronden, je weet niet wat je ziet.

Noot:

Het landschapstype dat in de meeste talen als bocage wordt aangeduid, heet in het in het Nederlands blijkbaar een coulissenlandschap. Wat een flutterm.

Aanraders in overeenkomstige genres, volgens Boobytrap:
- The Dirty Dozen (oorlog / actie : 8)
- The Guns of Navarone (oorlog / avontuur : 8)
- The Bridge on the River Kwai (oorlog : 8)
- Where Eagles Dare (oorlog / actie : 7.5)
- Pohwasogeuro (71 Into the Fire) (oorlog / drama : 7.5)

Hoe beoordeelt Boobytrap categorie oorlog eigenlijk? 0 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10