Prof. Humbert Humbert verhuist naar Amerika en zoekt een plek om langere tijd te verblijven in verband met zijn werk. Hij bezoekt een huis waar een alleenstaande moeder een kamer verhuurt. Deze vrouw praat aan een stuk door, wat Humbert niet kan waarderen en hij wil eigenlijk gelijk weg. Maar voordat hij gaat, laat de vrouw nog even de tuin zien, waar 14-jarige Lolita ligt te zonnen. Hij raakt op slag verliefd en huurt gelijk de kamer. De vrouw vraag waarom hij ineens zo van gedachten veranderde omdat ze niet doorheeft waar Humbert naar zit te staren.
Humbert is een echte gentleman dus hij versiert Lolita niet en raakt in plaats daarvan versierd door de vrouw. Hij vindt haar eigenlijk een butwijf en doet het alleen maar om bij Lolita in de buurt te kunnen zijn. Het is maar goed dat de vrouw een foto van Lolita op het nachtkastje heeft staan. Dan geschied de verheugelijke gebeurtenis dat de vrouw overreden wordt en doodgaat. Nu moet Humbert zelf voor Lolita zorgen. Ze raken verliefd en gaan flink tekeer! Maar Lolita groeit op en glipt uit zijn handen. Uiterst bezitterig en jaloers probeert hij haar van alle jongens weg te houden. Van echte gentleman verandert hij in een achterdochtig zielig figuurtje.
Het eerste deel van deze film is echt lache! Zoals wij Stanley Kubrick kennen: een vreselijk gevoelig onderwerp aanboren (pedofilie) en het erg geinig brengen! Er zit hele subtiele maar echt geinige humor in. Vooral James Mason en Shelley Winters (Humbert en de vrouw) spelen erg goed. Lolita heeft hier nog niet zo`n grote rol. In het tweede deel sukkelt de film een beetje in vind ik. Hij is dan niet slecht maar kan niet toppen aan het eerste deel. Al bij al een erg vermakelijke film. Wel zwart/wit en uit 1962, voor de mensen die zo kortzichtig zijn om om die reden al af te haken.
