Ibo is een Duitse Turk. Zijn droom is het maken van een kungfu-film, hoewel hier weinig schot in zit. Om zijn filmkunsten wat op te vijzelen maakt hij reclamefilmpjes voor zijn oom, die eigenaar van een kebab-tent is. Ibo heeft een vriendinnetje, Titzi, maar zij is van Duitse komaf. Dit ligt niet helemaal lekker bij zijn ouders. Op een dag komt echter het nieuws dat Titzi zwanger is. Zij ziet een toekomst met Ibo helemaal zitten en wil snel trouwen en gaan samenwonen. Maar Ibo heeft problemen met zijn ouders: zij accepteren het resoluut niet dat hun zoon een kind heeft verwekt bij een Duitse en onterven hem hierop.
Ibo weet niet met de situatie om te gaan, laat staan dat hij enig idee heeft hoe hij voor een kind moet zorgen. Hierdoor verbreekt Titzi de relatie, totdat Ibo kan laten zien dat hij een echte vader kan zijn. Dit probeert hij zo goed als hij kan, maar door pure pech ziet Titzi hem telkens op cruciale momenten een verkeerde actie uitvoeren. En dan is er ook nog het probleem van Stella, de dochter van een Griekse restauranthouder. Zij heeft een oogje op Ibo en wil hem maar wat voor zichzelf hebben. Ibo worstelt met zijn aanstaande vaderschap in een Duitse samenleving vol vooroordelen en clichés. Zal het hem lukken alle verleidingen van zich af te slaan en een goede man en vader te zijn voor Titzi en zijn kind?
Kebab Connection is de Duitse versie van de Nederlandse film Shouf Shouf Habibi! en in mindere mate Het Schnitzelparadijs. Deze beide films, vooral de eerste, handelden voornamelijk over de tegenstellingen tussen Marokkanen en Nederlanders. Omdat er in Duitsland een veel grotere Turkse gemeenschap is, heeft Kebab Connection hen als onderwerp genomen. Waar deze film echter in verzaakt is het humoristisch naar voren brengen van de tegenstellingen tussen Duitsers en Turken. Dit gebeurt eigenlijk nauwelijks en veel meer dan een zwakke romantische komedie blijft er dan niet over. Een romcom zelfs, waarbij eigenlijk de romantiek een nog grotere rol dan de humor speelt, inclusief uiteraard alle problemen in een relatie die we al in zoveel Amerikaanse films uit het genre hebben gezien. Van een geslaagde film kan ik hier dan ook absoluut niet spreken.
Tuurlijk zijn er kleine momenten waarop de middenmoot eventjes ontstegen wordt, maar deze zijn op een hand te tellen. En dat is echt niet voldoende. Kebab Connection is een toonbeeld van hoe je met een leuk concept een matige en gezapige film neerzet. Ik kan me niet voorstellen dat veel kijkers hier gelukkig van worden. Lekker laten liggen deze Duitse rommel dus.
