Dat je geen kwaliteit hoeft af te leveren zolang je cultstatus hebt, bewijst Pedro Almodóvar nogmaals met deze film: een weinig sprekend drama geacteerd door matige acteurs en actrices. De film gaat over een moeder die haar dochter op jonge leeftijd verlaat voor een acteer-carriëre. Dit heeft natuurlijk een traumatisch effect op het meisje. Ze groeit op en probeert haar moeder, waarmee ze nauwelijks contact heeft, te overtreffen in alles wat ze doet. Dit lukt maar matig aangezien haar moeder inmiddels een beroemdheid is geworden. Het lukt haar wel om met een ex van de moeder te trouwen. Dit zorgt voor veel spanning als de moeder terugkeert. Alles in de film wijst erop dat de late vriendschap die het tweetal probeert te kweken, zal mislukken. Om het feest compleet te maken, wordt de man vermoord nadat hij vreemd is gegaan met de moeder. En blijkt de dochter zwanger te zijn (maar niet van hem).
Een complex verhaal, denk je misschien. Maar dat valt wel mee. De film gaat eerder te langzaam en mist diepgang in de gebeurtenissen. Net als dat het diepgang mist in personages. Het enige wat ze goed kunnen, is janken. Sommige scenes zijn zelfs amateuristisch te noemen. Een voorbeeld hiervan is als de vrouw het nieuws moet voorlezen op tv: haar stem doet in de verste verte niet denken aan een nieuwslezeres. De nieuwsstudio komt eveneens weinig overtuigend over. Van sommige scenes straalt het woord 'studio' af en in andere shots is de verlichting amateuristisch. En in dit soort dingen wringt de laars, wat mij betreft. Het verhaal had intrigerend kunnen zijn. Ik bedoel: het verhaal is slecht en onorgineel, maar het had tot een redelijk drama gemaakt kunnen worden. Echter, ik zit me alleen maar te ergeren aan de slechte kwaliteit, waar je zogenaamd een oogje voor zou moeten dichtknijpen aangezien het cultstatus heeft.
