Andrew McCarthy zet in The Sight een draak van een vertolking neer als een architect die naar Londen gaat om er een hotel te verbouwen. In het hotel hebben allerlei moorden plaatsgevonden door een of andere sick fuck uit de jaren '50. Nu lijkt een of andere copycat seriemoordenaar bezig te zijn. Spoedig heeft de architect gruwelijke hoofdpijnen en lugubere visioenen. Andrew blijkt door de geesten van vermoorde kinderen te zijn uitgekozen om te fungeren als medium voor de zoektocht naar hun moordenaar. Natuurlijk wordt meneer in eerste instantie niet geloofd als hij de politie hierover inlicht, maar daarop komen de smerissen terug. De psychopaat moet in de kraag gevat worden, voordat hij nog meer slachtoffers maakt. Bovendien zullen die rotkinderen dan uit Andrew's kop verdwijnen...
Wat een enorme bagger, die niet snel genoeg vooruit te spoelen is. Ik zou zeggen, niet te filmen, maar dat is helaas wel gebeurd. Als zeer clichématige, slecht geacteerde, abominabel gemonteerde televisie-producties over seriemoordenaars je wel aanspreken, dan zou ik zeggen: Gaat dat zien! Een bonuspunt voor de schrikeffecten daarentegen. De hoofdpersoon staat op een lift te wachten en slaakt een geschokte kreet als de liftbel klinkt. Hehehe, in plaats van dat Andrew McCarthy nog een Weekend at Bernie's maakt, want serieus acteren kan die kerel dus echt niet.
