Na me goed vermaakt te hebben met het eerste deel, aanschouwde ik een paar dagen later dit vervolg. Spy Kids 2: Island of Lost Dreams is helaas van beduidend mindere makelij dan zijn voorganger. Waar het aanstekelijke origineel bruiste, gaat deze sequel vaak de mist in qua grappen en actie. De film weet veel minder te vermaken en is zo mogelijk nog onzinniger.
Wederom volgen we de avonturen van de jeugdige spionnen Carmen en Juni Cortez. In dit deel hebben ze echter concurrentie gekregen van twee andere kinderen, niet toevallig de kids van de nieuwe president van OSS (de spionnen-organisatie). Broer en zus Cortez trekken er op uit om de transmooker -een geavanceerd appraat dat alle technologie kan uitschakelen- veilig te stellen. Ze belanden hierbij op een eiland dat bevolkt wordt door genetisch gemanipuleerde beesten en de wetenschapper die ze schiep. Wederom dient de wereld te worden gered...
Spy Kids 2: Island of Lost Dreams heeft zeker wel zijn momenten, waardoor de film toch nog een magere voldoende ten deel valt. Over het geheel genomen is de film echter stukken minder pakkend dan het origineel.
