Vier jonge metalheads starten gezamenlijk het bandje Deathgasm. Bij toeval krijgen ze geheime muziekstukken van een lokale metallegende in handen. Het spelen van deze tunes zorgt er echter voor dat de bevolking in demonen verandert. Het is nu aan de vrienden om de door hen veroorzaakte problemen weer op te lossen. Helaas zijn er ook nog andere sujetten op zoek naar de demonische bladmuziek.

Nieuw-Zeelandse horrorkomedie die uitstekend wegkijkt is de meest korte beschrijving die ik van Deathgasm kan maken. Voor een dergelijke productie valt het op dat de effecten dik in orde zijn en dat er sprake is van een uitstekende beeldkwaliteit. Al met al prima productiekwaliteiten dus. Verhaaltechnisch zul je niet veel nieuws ontdekken en de humor is van het niveau van dik hout zaagt men planken. Soms alleraardigst, maar nergens werkelijk verheffend dus. 

Qua sfeer deed Deathgasm me regelmatig denken aan Idle Hands (1999), hoewel daar onmiddellijk bij vermeld moet worden dat die toch wel een paar tikkies beter is. Deathgasm levert overigens ook een lekkere soundtrack, met daarop een aantal alleraardigste metalsongs van onder andere Emperor en Ihsahn en een hoop minder bekende bands.