De vijfde (en laatste) Fu Manchu-film met Christopher Lee in de hoofdrol. En volgens velen de slechtste. Er zou eigenlijk nog een zesde deel verschijnen, maar dit werd wegens de povere box office resultaten geschrapt.

Hoe de film, al recyclend, aanvangt belooft in elk geval weinig goeds. Een kruiselingse montage van materiaal uit The Brides of Fu Manchu en de Titanicfilm A Night to Remember laat zien wat voor diabolische fratsen Fu Manchu nu weer aan het uithalen is. De superschurk weet namelijk een cruise in de Caraïben tot zinken te brengen. Middels een ijsschots! Een ontvoerde wetenschapper is in zulk soort gevallen snel geregeld...

Verhaaltechnisch is dit een typische Europese spionagefilm uit de jaren '60, met dien verstande dat de hoofdrol niet voor de spion van dienst, Scotland Yard agent Nayland Smith, is weggelegd, maar voor de schurk in kwestie. En dat is maar goed ook, want de ijzig acterende Christopher Lee zorgt voor wat pluspunten. De actrices en de locaties, de plot ontrafelt zich in Istanbul, zijn ook wel om aan te gluren.

Zo barslecht als zijn reputatie doet vermoeden is The Castle of Fu Manchu niet, maar goed is beduidend anders. Een beetje getraind consument van Jesus Franco's werk, hier tamelijk onverschillig in de regiestoel, wordt er in elk geval niet warm of koud van. De plot is afgezaagd en er gebeurt niet veel noemswaardigs, maar ik nam het voor lief. Ik zal de film vermoedelijk echter niet nogmaals opzetten, daarvoor is deze affiche toch te gezapig. Als je goed oplet zul je overigens Dirk Bogarde in de film spotten. Je raadt het al: Archiefbeeld, in dit geval uit Campbell's Kingdom.