Op MTV wordt een show vertoond genaamd Catfish. Hierin komen sukkels er in levende lijve achter welke persoon er werkelijk schuil gaat achter de droomprins(es) die ze enkel kennen via internet. Dit scripted reality programma is gebaseerd op de 'documentaire' met dezelfde naam, welke ik hier zal bespreken.

Yaniv is een hippe fotograaf in New York City en komt via internet in contact met een leuke familie uit een gat ergens in Michigan. Abby, het dochtertje van 8 heeft haar eigen kunstgalerij en maakt schilderijen van Yaniv's foto's. De andere dochter, Megan, is een babe van 19 die veearts is en haar eigen boerderij heeft. Megan verzorgt ook nog eens de achtergrondzang in de punkband van haar broertje, The Casualties. 

Wat een fantastisch gezin! Te mooi om waar te zijn. Maar dat weerhoudt Yaniv er niet van op Facebook vrienden te worden met ze allemaal. Dat niet alleen: Hij wordt zelfs verliefd op Megan, die (andermans) liedjes voor hem schrijft en hem verblijdt met ondeugende sms'jes. Yaniv houdt het niet meer en besluit het gezin te verblijden met een onaangekondigd bezoek, tezamen met twee filmstudenten (waaronder zijn eigen broer) die, om onduidelijke redenen, een documentaire over hem maken. Maar de virtuele werkelijkheid blijkt te mooi om waar te zijn en Yaniv komt voor een schokkende verrassing te staan...

Catfish is een film die gepresenteerd wordt als documentaire. Sterker nog: De makers beweren bij hoog en laag dat het allemaal echt is wat we te zien krijgen. En dus een echte documentaire. Bullshit.

Yaniv is als fictief personage al volstrekt ongeloofwaardig, laat staan dat de jongeman in het echt zo dom is om alles wat hem overkomt voor zoete koek te slikken. Ik begrijp het ergens wel. Hij neemt de kijker bij de hand in een emotionele achtbaan die leidt tot een climax die ook voor hem, zogenaamd, als een verrassing komt. Als hij meteen toegegeven had dat hij in het ootje werd genomen, dan had het beduidend minder effectief geweest voor het grote publiek.

Dat de makers ons willen doen geloven dat Catfish echt is, is te ridicuul voor woorden. Yaniv is immers geen debiel en weet bovendien van het bestaan van Google. Een geniaal kind dat haar schilderijen voor $7.000 per stuk verkoopt, moet toch wel te vinden zijn. En Megan, de veearts van 19 jaar, die overigens ook nog een alcoholprobleem heeft? Kom op zeg, die opleiding duurt 8 jaar. Met wat drank achter de kiezen gaat dat echt niet sneller. Ik kan nog wel even doorgaan, want hetgeen ik hier aanstip is slechts het topje van de leugenachtige ijsberg, maar dat lijkt me niet nodig.

Is het erg dat een film je voorliegt? Nee, natuurlijk niet. Doe het dan wel goed, want ik geloofde hier meteen geen aars van. Daarenboven vind ik het moreel verwerpelijk dat, uit puur effectbejag, een labiele vrouw wordt gebruikt. Deze Angela is duidelijk van het padje en is alle fictieve personen bijelkaar. Maar Yaniv doet alsof zijn neus bloedt, zodat hij een filmpje kan maken. Walgelijk.