Er heerst een zombieplaag veroorzaakt door de drug Natas, een mooi palindroompje om aan te geven hoe kwaadaardig het goedje wel niet is. De held van dienst heeft een pesthekel aan zombies, want deze hebben zijn gezinnetje uitgemoord. Na wat bloedvergieten komt de man (uiteraard) in contact met de enige andere levende mensen. Hiervan speelt alleen Danny Trejo een coole dude, in dit geval een priester die met een bijl de ondoden te lijf gaat. Zo'n topacteur is echter veel te duur en dus heeft hij maar een paar minuten screentime.

Waar te beginnen met dit misbaksel? Het heeft kop, noch staart! Was een script soms te veel gevraagd? In plaats van een scenario lijkt het wel alsof alle afgezaagdheden die je kunt bedenken ten aanzien van zombiefilms, alsook post-apocalyptische werk in een blender zijn gegooid en het resultaat is opgediend met zwaar ondermaatse effecten uit de computer. Leuk joh, die kleurenfilters en dat paarse bloed. WTF? Dit uiteraard compleet met onthutsend zwakke  acteurs die de meest tenenkrommende dialogen uitspuwen en afrijselijke muziek.

Zombie Hunter bevat geen enkele spanning, de humor is niet leuk en de zombies zelf overtuigen voor geen meter. Dit is echt armoe troef, zelfs in zombieland. En dan ben ik toch echt wel wat gewend.

Als je deze film bekijkt, dan zul je denken dat 'schijthuis' de Nederlandse vertaling is van 'grindhouse'. Makers: Indien je zo nodig een knippogje wil doen naar de goeie ouwe tijd, laat dan die digitale effecten achterwege. En als je een Playmate, Jade Rieger, in de rolbezetting plaatst, show dan die tieten van haar. Acteren kan ze immers niet. Wat een bagger.