Hannibal was in 2001 het langverwachte vervolg op The Silence of the Lambs. Er werd erg veel van de film verwacht, vooral nadat de studio zowaar Ridley Scott had weten te strikken voor de regie en Anthony Hopkins zich bereid had verklaard om nogmaals in de huid van de seriemoordenaar Dr. Lecter te kruipen. Er was echter ook een tegenvaller: Jodie Foster weigerde om opnieuw FBI-agente Clarice Starling te spelen. Ze werd vervangen door Julianne Moore.
Hannibal sluit aan op de gebeurtenissen in Silence, maar is zes jaar later gesitueerd in de tijd. Dr. Lecter is nog steeds voortvluchtig, en Clarice Starling is niet de enige die hem wil oppakken: er wordt ook op hem gejaagd door een voormalig slachtoffer, Mason Verger, een pedofiel die zwaar door Lecter werd verminkt. Verger wil Lecter een marteldood laten sterven door hem stukje bij beetje (voeten eerst!) te laten verslinden door hongerige wilde zwijnen. Een groot deel van de film is gesitueerd in Florence, waar Lecter wordt herkend door een plaatselijke politieman, die vervolgens weigert om met Clarice Starling samen te werken, omdat hij uit is op de beloning die op Lecters hoofd staat.
De film werd een financieel succes, maar de commentaren waren erg wisselend. Julianne Moore is een perfecte stand-in voor Jodie Foster en dankzij een schitterende fotografie van de kunststad Florence en omgeving, ziet de film er prachtig uit. Het scenario werd echter diverse malen herschreven en dat is te merken: de vertelling is kronkelig, door de locatiewisselingen soms zelfs lastig te volgen, en het tempo ligt aan de trage kant. Dr. Lecter wordt neergezet als een bijna bovenmenselijk wezen, hetgeen de geloofwaardigheid van het personage niet ten goede komt. De horrorscènes zijn eerder wansmakelijk dan angstaanjagend, met name het slot.
