De 54-jarige Fred heeft zich na de dood van zijn vrouw teruggetrokken in een klein, streng christelijk dorp, waar iedereen voortdurend op elkaar let. Hij besluit op een dag zwerver Theo in huis te nemen. Die is echter een vreemde man in de gemeenschap en conformeert zich niet aan de heersende normen en waarden. Terwijl Fred dit ziet als een manier om te ontsnappen uit zijn gezapige en beperkte leventje, denken zijn geloofsgenoten daar heel anders over. Hij moet moeilijke keuzes maken tussen vrijheid en geloof.

De titel Matterhorn slaat op een droom die Fred heeft, maar voegt feitelijk weinig toe aan deze telefilm. De kracht ligt hem hier dan ook zeker niet in het einde, maar in de negentig procent daarvoor. Voor een tragikomedie is de dramacomponent gelukkig vederlicht en is de humor van een dergelijk subtiel niveau dat je niet schaterlacht, maar wel zult genieten en lachen. Dat komt vooral door het mooie samenspel tussen René van 't Hof en Ton Kas, waarbij vooral die eerste uitblinkt. Conversaties zijn tot een minimum beperkt, waardoor de mimiek van beide hoofdrolspelers wordt aangesproken. Leuk tussendoortje zo op een rustige avond.