Journalist Frank Ross ontdekt een grote fraude bij een bouwbedrijf. Dit wordt hem niet in dank afgenomen en daarom raakt hij betrokken bij een vooropgezet auto-ongeluk met dodelijke afloop. Omdat er een fles drank in het spel is, moet Ross twintig jaar achter de tralies. Hier ontmoet hij Stacey, een zware crimineel die hem zou kunnen helpen te achterhalen door wie hij genaaid is. Hiervoor moet Ross echter eerst Stacey helpen ontsnappen uit de bajes.
Grappig om te zien dat hedendaagse gevangenisfilms eigenlijk maar weinig afwijken van films van meer dan zeventig jaar oud. De gebeurtenissen tussen gevangen onderling en tussen gevangenen en bewakers komen in zowel deze prent als moderne evenknieën terug.
Each Dawn I Die is een lekker vlotte wegkijker, wat voor zo'n oude film een compliment is. Ik heb me geen moment verveeld en werd redelijk het (op zich vrij standaard) verhaal ingezogen. De acteurs presteren allemaal verdienstelijk, maar blinken nooit uit als steracteurs. Een aantal stappen in de plot vindt zo plotseling plaats dat het soms aanvoelt alsof het verhaal niet helemaal 'eerlijk' wordt verteld. Ongeloofwaardig is een wat zwaardere uitdrukking hiervoor.
Ook opvallend is een aantal onlogische zaken in de gevangenis. Waarom mogen vijftig mannen met scherpe katoenhaken werken, terwijl er slechts één bewaker is, zonder vuurwapen nota bene?
