Paardenhouder Don Fernando en zijn zoons Luciano en Esteban zetten het graag op een zingen en zuipen. Dat hierbij af en toe een vechtpartijtje uitbreekt en een saloon kort en klein wordt geslagen mag de pret niet drukken. Het gebeurt namelijk op goedgeluimde wijze, komedie westernstijl, zullen we maar zeggen.

Maar dan gaat Luciano op jacht naar een geweldig zwart paard, inderdaad het edele dier van de titel, om niet veel later dood en gruwelijk verminkt in een ravijn te worden gevonden. Don Fernando komt zowat om van het verdriet en vraagt aan de duivel of hij zijn zoon terug mag. Niet veel later keert Luciano warempel terug. Maar hij is niet meer de vrolijke jongen van eerder. Luciano is kwaadaardig en hangt na zijn wederopstanding de serieverkrachter uit. De duivel huist in hem! Een geluk dat de broer van Don Fernando priester van beroep is...

Tamelijk vreemde Mexi-western die begint als een komedie, maar omslaat in een soort The Exorcist in het wilde westen. Hoewel de finale zeer voorspelbaar en afgezaagd is, weet de film (zonder goed te zijn) voordien redelijk te boeien.

El caballo del diablo is een goedkope western en bevat nauwelijks geschiet. De film moet het vooral hebben van acteur Jorge Rivero (o.a. Las viboras cambian de piel en Malocchio) die de aimabele Luciano op geslaagde wijze doet transformeren in een Satanische mafkees.

De versie die ik zag is afkomstig van Mexicaanse televisie en zou best wel eens versneden kunnen zijn. Qua gewelddadigheden die on screen te zien zijn beperkt de film zich namelijk tot vechtpartijen. Het zou echter ook goed kunnen zijn dat er bewust enkel met suggestie wordt gewerkt. Het zou in elk geval in lijn zijn met de goedkoopheid van deze productie, die zijn aardige potentie slechts voor een klein gedeelte waar maakt.