Omdat hij Jehova´s getuige is wil Jim Slade geen soldaatje spelen. Hierop belandt hij in de gevangenis, alwaar hij een tijdje zware arbeid moet verrichten. Totdat de oorlog over is. Bij thuiskomst ziet hij dat zijn ouders zijn afgeslacht. Hij komt tot het inzicht dat schietkunsten van pas kunnen komen bij een wraakactie en pakt een pistool.

Onze held schiet al snel de verantwoordelijken voor de moord op zijn ouders dood. Behalve een. Deze Corbett is van plan een bank te beroven en dus gaat Jim zich bemoeien met de ordehandhaving. Een mysterieuze priester mengt zich ook nog in de affaire...
 

Het verhaal is wat simplistisch en de film bevat weinig verrassingen, maar vervelend is anders. Hier en daar zijn er echter wat aparte ideeën die de moeite waard zijn, zoals een bende opgesloten gekken die opbeestachtige wijze tekeer gaat na een ontsnapping. 

De cast is niet slecht met Peter Lee Lawrence in de voor hem niet onbekende rol van lulletje rozenwater die kloten groeit om wraak te nemen. Verder hebben we met John Ireland en Piero Lulli maar twee niet onaardige slechteriken.

Una pistola per cento bare is niet zo´n heel bijzondere film, maar ik vind hem aangenaam genoeg om vaker dan eens te aanschouwen. Gewoon een degelijke spaghetti western met aardige muziek en niet al teveel fratsen, maar per saldo avontuurlijk genoeg om te verstrooien.