Een inheemse rat uit Sumatra wordt geëxporteerd naar een dierentuin in Nieuw-Zeeland. Sukkel Lionel is hier juist op eerste date met zijn vriendinnetje Paquita. Zijn jaloerse moeder houdt het stel oplettend in de gaten, maar wordt tijdens haar spionagewerk per ongeluk gebeten door de rat. Ze ontwikkelt hierdoor een soort van zombievirus, waardoor ze alleen nog maar honger heeft naar mensenvlees. Omdat Lionel bang is voor de reacties van zijn omgeving en alles op alles zet om zijn moeder te beschermen, houdt hij de gebeurtenissen verborgen. Totdat de zombies weten te ontsnappen uit Lionels kelder en op zoek gaan naar een lekker stukje vlees.

Het moge inmiddels algemeen bekend zijn dat Peter Jackson voordat hij aan de slag ging met Tolkiens Lord of the Rings een aantal bloederige horrorfilms heeft geregisseerd. Eerste hiervan was Bad Taste uit 1987 en met een uitstapje in de vorm van Meet the Feebles (1989) verscheen in 1992 Braindead, internationaal ook bekend als Dead Alive. Een ding is vanaf het begin direct duidelijk. De typische stijl en sfeer van Bad Taste zijn nog verder doorgevoerd en geperfectioneerd.
 

Braindead kan wat mij betreft gezien worden als een van de beste splatterhorrors en horrorkomedies aller tijden. De dosering van gore en humor is perfect en deze ingrediënten worden negentig minuten lang in een diverse parade van bloed, ingewanden en goede grappen over de kijker uitgestort.
 

Een aantal hoogtepunten wil ik niet onbenoemd laten. Nadat een tweetal zombies seks met elkaar heeft gehad (ook die scène is hilarisch) wordt er binnen no time een babyzombie geboren. Lionel besluit deze in een kinderwagen uit te laten in het lokale speelparkje en hier het gedrag van andere moeders te imiteren. Wat dan volgt is fantastisch. De baby wordt namelijk van alle mogelijke kanten mishandeld door Lionel omdat deze asociaal gedraag vertoond. Het is dat het om een zombiebaby gaat: bij een echte baby waren de alarmbellen van alle mogelijke instanties gaan rinkelen.
 

Ook zeer kenmerkend voor Braindead is de finale, waarin Lionel met een grasmaaier een zee van bloed veroorzaakt door alle zombies kapot te maaien. Mede door deze actie staat deze film bekend als de bloederigste film aller tijden. Het is wederom een van die prachtige momenten in een film die nooit zal vervelen. Daarbij dient natuurlijk aangetekend te worden dat dit niet iedereen zijn smaak zal zijn. Als de plaatjes bij deze recensie je bevallen en je hebt deze prachtfilm nog niet gezien, moet je dat echter als de wiedeweerga gaan doen!