In deze aflevering van Winnetou staat een oplichter, de ´olieprins´, centraal. Deze verdient zijn geld met het verkopen van niet bestaande oliebronnen. Hij is net bezig met een lucratieve deal, wanneer een groep kolonisten roet in het eten dreigt te gooien. Hierop laat hij zijn bende de zoon van een belangrijke Indianenchief vermoorden, om zo een oorlog te creëren tussen de kolonisten en de Indianen. De olieprins heeft echter geen rekening gehouden met de Apache Winnetou en zijn blanke vriend Old Surehand, die het zaakje eens grondig gaan uitzoeken...

Het is meestal niet vervelend om een Karl May verfilming te aanschouwen. Over het algemeen krijg je namelijk actie en avontuur van degelijke makelij voor je kiezen. De simplistische opzet en infantiele humor neem je dan op de koop toe. Ook Der Ölprinz is, visueel, van Duitse kwaliteit. De découpage is uiterst verzorgd en cinematografisch wordt er prima gebruik gemaakt van de Joegoslavische landschappen die het fraaie decor vormen in deze Sauerkraut western.

De prent is daarentegen, behoudens een enkele schietpartij, mijns inziens veel te weinig actie georiënteerd. Wanneer ik dit vergelijk met bijvoorbeeld Winnetou und sein Freund Old Firehand, heeft de film totaal geen pit. Als substituut voor spannende ontwikkelingen heeft een karrevracht aan irritante personages flink wat ruimte gekregen om te vervelen. Met name de komisch bedoelde sidekick Old Wabble, die een domheid zonder weerga tentoon spreidt, is ronduit vreselijk. Maar ook de onverstoorbare componist, die tijdens een belegering op zijn piano zit te pingelen, is een tenenkrommend personage. Voor Terence Hill, hier nog onder zijn eigen naam op de credits, hoef je de film ook al niet op te zetten. Hill heeft een marginale inbreng en van een andere acteur op zijn plek was de film niet beter of slechter geworden. Ik kon echter wel de lol inzien van het feit dat zijn machteloze personage op een gegeven moment in elkaar wordt gemept, dit terwijl 's mans vuisten later roem zouden opleveren.

Der Ölprinz is filmtechnisch dus niet slecht, maar verzaakt in het brengen van fatsoenlijk vermaak. Wat hiervoor moet doorgaan is namelijk zouteloos, ongrappig en bij vlagen zelfs uiterst irritant.