Een gewonde revolverheld wordt schoorvoetend opgelapt in een ranch. De (koppige) rancher in kwestie heeft zo zijn eigen sores. Een bende met mafiose trekjes maakt hem het boerenleven onmogelijk. Normaliter pak je dan even je pistool, in het wilde westen dan toch, maar de rancher is een pacifist geworden na als kolonel de gruwelen van de Amerikaanse burgeroorlog te hebben meegemaakt. En dat bemoeilijk toch enigszins de strijd tegen een bende die niet vies is van moordpraktijken. Maar zoals je al geraden hebt helpt de revolverheld hem uit de brand...
 

 

Tierra brutal is de eerste western die is gedraaid in Almería en derhalve van enige importantie is voor de spaghetti western. De Andalusische streek zou pas voorgoed worden geassocieerd met het subgenre nadat Sergio Leone er een paar jaar later de klassieker Fistful of Dollars zou draaien en vele andere Italiaanse regisseurs, hierop meeliftend, in zijn kielzog volgden. De prefix 'spaghetti' is bij Tierra brutal overigens niet eens van toepassing, aangezien er geen sprake is van Italiaanse bemoeienis.
 

 

De film is bekwaam genoeg geschoten en herbergt die 'x factor' die verraadt dat je niet naar een Amerikaanse western zit te kijken. Het zal de Spaanse inbreng zijn, in zowel landschap als personele bezetting. Afgezien hiervan heeft de prent wel de houterig- en stijfheid van de gemiddelde Amerikaanse western. De oubollige romantiek is in dit kader het meest typerend.

Tierra brutal ontbeert verrassingen en is niet over de gehele linie even boeiend. Voorts is de plot wel erg routineus. Evenwel weten enkele scènes te overtuigen en wordt er, bij vlagen, een glimp geboden van hetgeen dat gloorde aan de spaghetti horizon. Spaghetti western adepten zouden de film dan ook zeker eens moeten bekijken. Anderen daarentegen kunnen de prent gerust overslaan.