Bij deze vroege spaghetti western zetelden twee man in de regiestoel. Het is niet geheel duidelijk hoeveel Sergio Corbucci heeft geregisseerd en hoeveel het werk was van Albert Band. Ik heb echter mijn vermoedens dat de visueel interessantere fragmenten van de hand van de Italiaan kwamen en dat zou impliceren dat zijn inbreng gering was. Het leeuwendeel is namelijk een erg stijf aandoende western zoals Amerikanen hem vaker maken en die bovendien vrij matig is. Er zit actie in, met name behoorlijk wat op het einde, maar dit wordt vrij eentonig gebracht.

Ook de plot is debet aan het 'Amerikaanse gevoel'. Deze weet nauwelijks te vermaken met een held die tussen twee rivaliserende families in staat en brengt een surplus aan afgezaagdheden met zich mee. De cowboy wordt bovendien gespeeld door James Mitchum die helaas, bij lange na, niet over het acteertalent van zijn vader beschikte. Gelukkig zijn er in de ondersteunende rollen enkele aardige acteurs present.
 

 

Het slechtste aan deze productie is mijns inziens de muziek van Gianni Ferrio. Een deuntje dat veel te blij klinkt wordt uitentreuren herhaald en dat wekt al vrij snel irritatie op. De theme song van Rod Dana is evenmin opmerkelijk.

Nochtans valt er wat positiefs aan te merken. De prent werd, net als de Winnetou films, geschoten in Joegoslavië. Het levert eens wat andere plaatjes op dan we gewend zijn van Europese westerns. De aparte, gebleekte, rotsformaties zijn het toneel van menig schietpartij en er zijn tevens besneeuwde bergtoppen die voor een net wat andere sfeer zorgen.