Dante werkt alleen in een klein bouwvallig supermarktje. Randal werkt alleen in het bouwvallige videotheekje ernaast. Doordat er vaak niemand is, zoekt Randal Dante op. Zij hebben dan pittige discussies over met name het leven van Dante. Dante ziet zijn leven als iets waar hij niet grip op heeft. Randal zegt dat Dante hier zelf voor zorgt omdat hij nooit beslissingen neemt. Op deze dag moet Dante werken ook al had hij een vrije dag. En juist deze dag zal op een ramp uitlopen.
De rampen overkomen voornamelijk Dante. Hij krijgt boetes, verpest het met zijn vriendin en er gaat iemand dood op de wc. En ook nog andere dingen! Dante ziet dit als dingen waar hij zelf niets aan kan doen. Het is eerder telkens de schuld van Randal. Maar Randal vindt dat dit gebeurt omdat Dante schuw is voor het nemen van beslissingen.
Het grappige aan deze film zijn de geinige conversaties. Ik vind dat Brian O`Halloran en Jeff Anderson erg goed spelen om de achterbuurt-Amerikaan uit te beelden. De conversaties zijn dan ook erg vermakelijk. Het veroorzaakt glimlachjes en doordenkertjes, het is geen film waar je hard om moet lachen. Verschrikkelijk vind ik de rollen van Jay en Silent Bob. Die voegen echt niets toe aan de film. Zijn eerder bronnen van irritatie als ze weer eventjes in beeld zijn.
