Katherine is een onderzoeker naar bovennatuurlijke fenomenen. Haar taak is vooral het ontkrachten van moderne mythen en legenden, denk aan Maria-beelden die bloed huilen. Wanneer ze een opdracht krijgt van Doug, een leraar uit een klein redneck-dorp, besluit ze hem te helpen. In het dorp hebben ze last van een rode rivier, wat de gelovige dorpelingen doet geloven dat de tien plagen op ze zijn losgelaten. Katherine is zeer sceptisch, maar moet haar ideeën bijstellen wanneer er steeds meer plagen op het dorp worden losgelaten. De dader van deze plagen wordt gezocht in Loren, een jong meisje wier moeder wordt verdacht van hekserij. Wanneer de plagen die op het dorpje worden losgelaten steeds heftiger worden, lijkt het meisje ook aan kracht te winnen. Bezit zij daadwerkelijk duivelse krachten of is er een andere kracht aan het werk?
Om te beginnen zal ik de tien plagen even opnoemen, zodat je weet wat je te wachten staat. 1) Water verandert in bloed, 2) Regen van kikkers, 3) Vliegen, 4) Veepest, 5) Luizen, 6) Zweren, 7) Sprinkhanen, 8) Duisternis, 9) Vuurballen en 10) Dood der eerstgeborenen. Nu weet je ook meteen wat het enige boeiende is aan deze film; de momenten waarop deze plagen plaatsvinden. De special effects zijn namelijk behoorlijk goed te noemen, hoewel de vuurballen er wel erg nep uit zien. Buiten dit is The Reaping een enorm voorspelbare clichéfilm, waar enkel met het verstand op nul naar te kijken valt. Meest ergerlijk is de plotwending aan het eind die je vanaf de eerste minuut ziet aankomen. De hierboven gepostuleerde vraag is dan ook behoorlijk retorisch. Dat dit soort producties nog gemaakt wordt, zal liggen aan het gegeven dat er goed geld mee wordt verdiend, maar eigenlijk word je als filmkijker gewoon opgelicht. Alles, maar dan ook alles heb je namelijk al eens eerder gezien. Daarmee is The Reaping een volledig waardeloze film en derhalve zeker niet aan te raden. Ook niet in de videotheek.
